Pois eu!

O xurado destacou en Pois eu! a calidade da escrita dramática, na que os monicreques son os verdadeiros protagonistas, e o tema central reflicte a súa capacidade para levar adiante unha ficción teatral mediante o xogo escénico imaxinativo e eficaz coas convencións e a súa relación tanto co personaxe que dirixe coma co público. Nunha estrutura complexa pero coherente, esta proposta metateatral artella diferentes tramas que, con gran sentido rítmico, remiten desde ao fantástico nos ecos da tradición artúrica, ata a unha sutil sátira política. A inclusión do tema da identidade de xénero foxe de didactismos e intégrase no conflito de maneira transversal. Cabe resaltar tamén, entre outros aspectos, a vontade de que resoe a lingua medieval nalgúns diálogos, os referentes á cultura popular galega de diferentes épocas e o innegable sentido do humor, tanto nas situacións coma nas réplicas.