Silencio

Un monllo de relatos dunha delicadeza extrema centrados na natureza humana, mais tamén na natureza orgánica que nos rodea, e que vén sendo un corazón latexante idéntico ao noso. Coma un caderno de campo, a ollada de Agustín Agra disecciona os tempos e os espazos para explicarnos que as viaxes polo planeta son viaxes cara a dentro, que as pescudas da verdade case sempre rematan no infinito, e que a existencia pode ser entendida, mellor que coa ciencia, coa literatura. Pagou a pena a espera. Un libro que nos deixará sen alento.