Contiños da Terra

Entre 1920 e 1932, Manuel García Barros publicou os "Contiños da Terra" no xornal estradense El Emigrando, que despois recolleu en libro (1931 e 1952). Un conxunto de relatos de fonda raigaña costumista, irónicos e humorísticos, onde destaca a pericia na caracterización dos personaxes populares, e que lle deron gran sona. Estes relatos foron creados non só como un simple entretemento, senón tamén como unha ferramenta instrutiva, a través do costumismo e o humor, para "afeccionar o pobo á lectura no noso idioma abríndolle camiño a cousas de máis fondura polas que era preciso facelo entrar".